Zbywalna hurtowa tkanina korkowa z korka, gumy korkowej

W 2016 roku Francisco Merlino, chemik zajmujący się ochroną środowiska na Uniwersytecie Florenckim, i projektant mebli Gianpiero Tessitore założyli Vegea, firmę technologiczną, która zajmuje się recyklingiem pozostałości winogron po produkcji wina, takich jak skórki winogron, pestki winogron itp., pochodzących z włoskich winnic. W innowacyjnym procesie produkcyjnym powstaje „skóra z wytłoków winogronowych”, która jest w 100% roślinna, nie zawiera szkodliwych pierwiastków chemicznych i ma strukturę skóropodobną. Należy jednak zauważyć, że chociaż ten rodzaj skóry jest wykonany z surowców nadających się do recyklingu, nie może ulec całkowitej degradacji, ponieważ do gotowej tkaniny dodawana jest pewna ilość poliuretanu (PUD).

 Według obliczeń na każde 10 litrów wyprodukowanego wina można wytworzyć około 2,5 litra odpadów, z których można przetworzyć 1 metr kwadratowy skóry z wytłoków winogronowych. Biorąc pod uwagę wielkość światowego rynku wina czerwonego, proces ten nadal uważa się za jeden z ważnych postępów w zakresie produktów zrównoważonych ekologicznie. W 2019 roku marka samochodów Bentley ogłosiła, że ​​wybrała Vegeę do wnętrz swoich nowych modeli. Ta współpraca stanowi ogromną zachętę dla wszystkich podobnych firm zajmujących się innowacjami technologicznymi, ponieważ oznacza, że ​​skóra ekologiczna może być już wykorzystywana w bardziej kluczowych obszarach. otworzyć możliwości rynkowe w tej dziedzinie.

Skóra z liści ananasa
Ananas Anam to marka, która powstała w Hiszpanii. Jej założycielka Carmen Hijosa była zszokowana różnorodnym wpływem produkcji skóry na środowisko, gdy pracowała jako konsultantka ds. projektowania tekstyliów na Filipinach. Postanowiła więc połączyć lokalne zasoby naturalne Filipin, aby opracować bardziej zrównoważony produkt. Utrzymanie materiałów odzieżowych. Ostatecznie, zainspirowana tradycyjnymi, ręcznie tkanymi tkaninami z Filipin, jako surowiec wykorzystała wyrzucone liście ananasa. Oczyszczając włókna celulozowe zebrane z liści i przetwarzając je na włókniny, stworzyła skórę zawierającą 95% roślin. Zamiennik został opatentowany i nazwany Piatex. Każdy kawałek standardowego Piatexu może zużyć 480 kawałków odpadowych liści ananasa (16 ananasów).

Według szacunków co roku wyrzuca się ponad 27 milionów ton liści ananasa. Jeśli te odpady uda się wykorzystać do produkcji skóry, duża część emisji z tradycyjnej produkcji skóry z pewnością zostanie zmniejszona. W 2013 roku Hijosa założyła firmę Ananas Anam, która współpracuje z fabrykami na Filipinach i w Hiszpanii, a także największą grupą sadzenia ananasów na Filipinach, w celu komercjalizacji skóry Piatex. Z tego partnerstwa korzysta ponad 700 filipińskich rodzin, umożliwiając im uzyskanie dodatkowego dochodu poprzez dostarczanie wyrzuconych liści ananasa. Dodatkowo resztki roślinne pozostałe po przetworzeniu wykorzystuje się jako nawóz. Dziś z Piatex korzysta blisko 3000 marek w 80 krajach, w tym Nike, H&M, Hugo Boss, Hilton itp.

skóra liściasta
Szybko zyskują na popularności skóry roślinne wykonane z drewna tekowego, liści bananów i liści palmowych. Skóra liściasta charakteryzuje się nie tylko lekkością, wysoką elastycznością, dużą trwałością i biodegradowalnością, ale ma także bardzo szczególną zaletę, to znaczy, że na skórze pojawi się niepowtarzalny kształt i faktura każdego liścia, co sprawi, że każdy użytkownik Okładki na książki, portfele i torebki wykonane ze skóry liściastej to produkty wyjątkowe i jedyne na świecie.

Oprócz unikania zanieczyszczeń różne skóry liści są również bardzo korzystne w generowaniu dochodu dla małych społeczności. Ponieważ materialnym źródłem tej skóry są opadłe liście w lesie, marki zrównoważonej mody mogą współpracować z obszarami zacofanymi ekonomicznie, zatrudniać mieszkańców społeczności do aktywnego lokalnego sadzenia drzew, uprawiania „surowców”, a następnie zbierania opadłych liści i przeprowadzania wstępnej obróbki w celu uzyskania Sytuację, w której wygrywają obie strony, polegającą na zwiększaniu pochłaniaczy dwutlenku węgla, zwiększaniu dochodów i zapewnianiu stabilnych dostaw surowców, można w branży modowej nazwać „jeśli chcesz się wzbogacić, najpierw zasadź drzewa”.

skóra grzybowa

Skóra grzybowa to obecnie także jedna z najgorętszych „skór wegańskich”. Grzybnia grzybowa to wielokomórkowe włókno naturalne powstałe ze struktury korzeni grzybów i grzybów. Jest mocny i łatwo ulega degradacji, a jego faktura ma wiele podobieństw do skóry. Co więcej, ponieważ grzyby rosną szybko i „beztrosko” oraz bardzo dobrze dostosowują się do środowiska, oznacza to, że projektanci produktów mogą bezpośrednio „dostosowywać” grzyby, dostosowując ich grubość, wytrzymałość, teksturę, elastyczność i inne cechy. Stwórz pożądany kształt materiału, unikając w ten sposób zużycia dużej ilości energii wymaganej w tradycyjnej hodowli zwierząt i poprawiając wydajność produkcji skór.

Obecnie wiodąca marka skór grzybowych w branży skór grzybowych nazywa się Mylo, która została opracowana przez Bolt Threads, start-up biotechnologiczny z siedzibą w San Francisco, USA. Według odpowiednich informacji firma jest w stanie możliwie najdokładniej odtworzyć grzybnię wyhodowaną w środowisku naturalnym w pomieszczeniach zamkniętych. Po zebraniu grzybni producenci mogą również użyć łagodnych kwasów, alkoholi i barwników do wytłoczenia skóry grzybów, aby imitować skórę węża lub krokodyla. Obecnie międzynarodowe marki takie jak Adidas, Stella McCartney, Lululemon, Kering rozpoczęły współpracę z Mylo w zakresie produkcji wyrobów odzieżowych ze skóry grzybowej.

skóra kokosowa

Założyciele indyjskiego studia Milai, Zuzana Gombosova i Susmith Suselan, pracują nad stworzeniem zrównoważonych alternatyw z kokosów. Współpracowali z fabryką przetwórstwa kokosów w południowych Indiach, aby zebrać wyrzuconą wodę kokosową i skórki kokosa. W wyniku szeregu procesów, takich jak sterylizacja, fermentacja, rafinacja i formowanie, z orzecha kokosowego uzyskano ostatecznie akcesoria przypominające skórę. Skóra ta jest nie tylko wodoodporna, ale z biegiem czasu zmienia również kolor, co nadaje produktowi doskonały wygląd.

Co ciekawe, obaj założyciele początkowo nie sądzili, że uda im się wytworzyć skórę z orzechów kokosowych, ale w miarę prób stopniowo odkrywali, że eksperymentalny produkt na ich dłoniach bardzo przypomina rodzaj skóry. Po uświadomieniu sobie, że materiał ma podobieństwo do skóry, zaczęli dalej badać właściwości kokosa pod tym względem i kontynuowali badanie innych właściwości uzupełniających, takich jak wytrzymałość, elastyczność, technologia przetwarzania i dostępność materiału, aby uczynić go jak najbardziej zbliżonym do rzeczywistego. rzecz. skóra. Dla wielu osób może to być rewelacja, czyli zrównoważone projektowanie nie zaczyna się tylko od perspektywy istniejących produktów. Czasami skupienie się na projektowaniu materiałów może również przynieść znaczne korzyści.

Istnieje wiele interesujących rodzajów zrównoważonej skóry, takich jak skóra kaktusa, skóra jabłka, skóra z kory, skóra pokrzywy, a nawet „skóra biowytwarzana” wykonana bezpośrednio z inżynierii komórek macierzystych itp.