Kora, ziarno, hurt, korek, guma, tkanina korkowa

W 2016 roku Francisco Merlino, chemik środowiskowy z Uniwersytetu Florenckiego, i projektant mebli Gianpiero Tessitore założyli Vegea, firmę technologiczną zajmującą się recyklingiem pozostałości winogron po produkcji wina, takich jak skórki i pestki winogron, pochodzących z włoskich winnic. Innowacyjny proces produkcyjny pozwala na produkcję „skóry z wytłoków winogronowych”, która jest w 100% pochodzenia roślinnego, nie zawiera szkodliwych substancji chemicznych i ma strukturę przypominającą skórę. Należy jednak pamiętać, że chociaż ten rodzaj skóry jest wytwarzany z surowców nadających się do recyklingu, nie ulega całkowitemu rozkładowi, ponieważ do gotowej tkaniny dodawana jest pewna ilość poliuretanu (PUD).

 Według obliczeń, na każde 10 litrów wyprodukowanego wina powstaje około 2,5 litra odpadów, z których można wyprodukować 1 metr kwadratowy skóry z wytłoków winogronowych. Biorąc pod uwagę wielkość globalnego rynku czerwonego wina, proces ten nadal stanowi jeden z ważnych postępów w dziedzinie ekologicznie zrównoważonych produktów. W 2019 roku marka samochodów Bentley ogłosiła wybór Vegea do wnętrz swoich nowych modeli. Ta współpraca to ogromna zachęta dla wszystkich podobnych firm zajmujących się innowacjami technologicznymi, ponieważ oznacza, że ​​zrównoważona skóra może być już wykorzystywana w większej liczbie kluczowych obszarów. Otwiera to nowe możliwości rynkowe w tej dziedzinie.

Skóra z liści ananasa
Ananas Anam to marka, która powstała w Hiszpanii. Jej założycielka, Carmen Hijosa, była zszokowana różnorodnym wpływem produkcji skóry na środowisko, gdy pracowała jako konsultantka ds. projektowania tekstyliów na Filipinach. Postanowiła więc połączyć lokalne zasoby naturalne Filipin, aby stworzyć bardziej zrównoważony produkt. Zrównoważone materiały odzieżowe. Ostatecznie, zainspirowana tradycyjnymi, ręcznie tkanymi tkaninami z Filipin, wykorzystała odpady z liści ananasa jako surowiec. Oczyszczając włókna celulozowe z liści i przetwarzając je na materiały nietkane, stworzyła skórę składającą się w 95% z roślin. Zamiennik został opatentowany i nazwany Piatex. Każdy kawałek standardowego Piatexu może zużyć 480 sztuk odpadów z liści ananasa (16 ananasów).

Według szacunków, każdego roku wyrzuca się ponad 27 milionów ton liści ananasa. Jeśli odpady te zostaną wykorzystane do produkcji skóry, znaczna część emisji z tradycyjnej produkcji skór z pewnością ulegnie zmniejszeniu. W 2013 roku Hijosa założył firmę Ananas Anam, która współpracuje z fabrykami na Filipinach i w Hiszpanii, a także z największą grupą plantatorów ananasów na Filipinach, w celu komercjalizacji skóry Piatex. Ta współpraca przynosi korzyści ponad 700 filipińskim rodzinom, umożliwiając im uzyskanie dodatkowego dochodu poprzez dostarczanie odrzuconych liści ananasa. Ponadto, resztki roślinne po przetworzeniu są wykorzystywane jako nawóz. Obecnie Piatex jest używany przez prawie 3000 marek w 80 krajach, w tym Nike, H&M, Hugo Boss, Hilton i inne.

skóra liściowa
Skóry roślinne z drewna tekowego, liści bananowca i palmy również szybko zyskują na popularności. Skóra liściowa charakteryzuje się nie tylko lekkością, wysoką elastycznością, wytrzymałością i biodegradowalnością, ale ma również wyjątkową zaletę – unikalny kształt i faktura każdego liścia, co sprawi, że każdy użytkownik będzie z niej zadowolony. Okładki książek, portfele i torebki wykonane ze skóry liściowej to produkty unikatowe, jedyne takie na świecie.

Oprócz unikania zanieczyszczeń, różnego rodzaju skóry liściaste są również bardzo korzystne w generowaniu dochodów dla małych społeczności. Ponieważ surowcem do ich produkcji są opadłe liście w lesie, marki mody zrównoważonej mogą współpracować z regionami zacofanymi gospodarczo, zatrudniać mieszkańców do aktywnego sadzenia drzew na miejscu, uprawy „surowców”, a następnie zbierania opadłych liści i przeprowadzania wstępnej obróbki, aby osiągnąć sytuację korzystną dla obu stron, zwiększając pochłaniacze dwutlenku węgla, zwiększając dochody i zapewniając stabilne dostawy surowców. W branży modowej można to nazwać zasadą „jeśli chcesz się wzbogacić, najpierw sadź drzewa”.

skóra grzybowa

Skóra grzybowa to obecnie jeden z najgorętszych trendów w kategorii „skór wegańskich”. Grzybnia grzybowa to wielokomórkowe, naturalne włókno wytwarzane z korzeni grzybów i grzybów. Jest wytrzymała i łatwo ulega degradacji, a jej tekstura ma wiele podobieństw do skóry. Co więcej, ponieważ grzyby rosną szybko i „swobodnie” oraz doskonale adaptują się do środowiska, projektanci mogą bezpośrednio „dopasowywać” grzyby, dostosowując ich grubość, wytrzymałość, teksturę, elastyczność i inne cechy. Stwórz materiał o pożądanym kształcie, unikając w ten sposób dużego zużycia energii wymaganego w tradycyjnej hodowli zwierząt i zwiększając wydajność produkcji skóry.

Obecnie wiodącą marką w branży skór z grzybów jest Mylo, opracowana przez Bolt Threads, biotechnologiczny start-up z siedzibą w San Francisco w USA. Według dostępnych informacji, firma potrafi odtworzyć grzybnię hodowaną w naturalnym środowisku z najwyższą dokładnością w warunkach wewnętrznych. Po zebraniu grzybni producenci mogą również użyć łagodnych kwasów, alkoholi i barwników do wytłaczania skóry z grzybów, aby imitowała skórę węża lub krokodyla. Obecnie międzynarodowe marki, takie jak Adidas, Stella McCartney, Lululemon i Kering, nawiązały współpracę z Mylo w zakresie produkcji odzieży ze skóry z grzybów.

skóra kokosowa

Założyciele indyjskiego studia Milai, Zuzana Gombosova i Susmith Suseelan, pracują nad stworzeniem zrównoważonych alternatyw z kokosa. Współpracowali z fabryką przetwórstwa kokosa w południowych Indiach, aby zbierać zużytą wodę kokosową i skórki kokosa. Poprzez szereg procesów, takich jak sterylizacja, fermentacja, rafinacja i formowanie, kokos ostatecznie przekształcił się w skórzane akcesoria. Ta skóra jest nie tylko wodoodporna, ale także z czasem zmienia kolor, nadając produktowi atrakcyjny wygląd.

Co ciekawe, dwaj założyciele początkowo nie sądzili, że uda im się wyprodukować skórę z kokosa, ale w miarę jak próbowali, stopniowo odkryli, że eksperymentalny produkt, który mieli w rękach, bardzo przypominał rodzaj skóry. Po uświadomieniu sobie, że materiał ten ma podobieństwo do skóry, zaczęli dalej badać właściwości kokosa w tym zakresie i kontynuowali badania nad innymi, uzupełniającymi właściwościami, takimi jak wytrzymałość, elastyczność, technologia przetwarzania i dostępność materiałów, aby jak najbardziej zbliżyć go do prawdziwej skóry. To może być dla wielu osób objawieniem, że zrównoważone projektowanie nie opiera się wyłącznie na perspektywie istniejących produktów. Czasami skupienie się na projektowaniu materiałów może również przynieść znaczne korzyści.

Istnieje wiele interesujących rodzajów zrównoważonej skóry, na przykład skóra z kaktusa, skóra z jabłek, skóra z kory, skóra z pokrzywy, a nawet „skóra bioprodukowana”, wytwarzana bezpośrednio z komórek macierzystych itd.