Skóra to jeden z najstarszych materiałów w historii ludzkości. Już w czasach prehistorycznych ludzie zaczęli używać futra zwierzęcego do dekoracji i ochrony. Początkowa technologia produkcji skóry była jednak bardzo prosta – polegała na namoczeniu futra w wodzie, a następnie jego obróbce. Wraz z upływem czasu, technologia produkcji ludzkiej skóry stopniowo ewoluowała i ulepszała się. Od pierwotnej, prymitywnej metody produkcji do współczesnej, przemysłowej produkcji, materiały skórzane odgrywają coraz ważniejszą rolę w życiu człowieka.
Wczesna produkcja skóry
Początki produkcji skóry sięgają starożytnego Egiptu, około 4000 roku p.n.e. W tamtych czasach ludzie moczyli futra zwierząt w wodzie, a następnie przetwarzali je naturalnym olejem roślinnym i słoną wodą. Ta metoda produkcji jest bardzo prymitywna i nie pozwala na produkcję wysokiej jakości materiałów skórzanych. Ponadto proces produkcji wymaga dużo pracy i czasu. Jednak ze względu na wysoką wytrzymałość i trwałość materiałów skórzanych, były one szeroko wykorzystywane w starożytnym społeczeństwie do produkcji odzieży, obuwia, torebek i innych przedmiotów.
Wraz ze zmianami epoki, technologia produkcji ludzkiej skóry również stopniowo się rozwijała. Około 1500 roku p.n.e. starożytni Grecy zaczęli stosować technologię garbowania do obróbki futra zwierzęcego, aby uzyskać bardziej miękkie i trwałe materiały skórzane. Zasada technologii garbowania polega na użyciu materiałów garbujących do usieciowania kolagenu w futrze zwierzęcym, co czyni je miękkim, wodoodpornym, odpornym na korozję i innymi właściwościami. Ta metoda produkcji była szeroko stosowana w starożytnym Bliskim Wschodzie i Europie i stała się główną metodą produkcji skóry w starożytności.
Produkcja skóry naturalnej
Skóra naturalna to naturalne materiały skórzane wykonane z futra zwierzęcego. Technologia produkcji skóry naturalnej jest bardziej zaawansowana i złożona niż wczesna produkcja skóry. Główne procesy produkcji skóry naturalnej obejmują: zdejmowanie futra zwierzęcego, moczenie, pranie, garbowanie, barwienie i obróbkę. Spośród nich garbowanie i barwienie to najważniejsze etapy w procesie produkcji skóry naturalnej.
W procesie garbowania powszechnie stosowane są garbniki roślinne, chromowe i syntetyczne. Garbniki chromowe są szeroko stosowane ze względu na swoje zalety, takie jak szybkość obróbki, stabilna jakość i dobry efekt. Jednak ścieki i odpady powstające podczas garbowania chromowego zanieczyszczają środowisko, dlatego należy je odpowiednio oczyszczać i zagospodarowywać.
W procesie barwienia, skóra naturalna może być barwiona na różne kolory, w zależności od potrzeb, aby uzyskać różnorodne efekty dekoracyjne i ochronne. Przed barwieniem skóra naturalna musi zostać poddana obróbce powierzchniowej, aby barwnik mógł w pełni wniknąć i utrwalić się na powierzchni skóry. Obecnie rodzaje i jakość barwników są stale udoskonalane, co pozwala im sprostać zróżnicowanym potrzebom i preferencjom klientów w zakresie materiałów skórzanych.
Produkcja skóry PU i PCV
Wraz z ciągłym rozwojem technologii chemicznej, ludzie stopniowo odkrywali nowe materiały syntetyczne, które mogą imitować wygląd i fakturę prawdziwej skóry, a jednocześnie charakteryzują się lepszą plastycznością, wodoodpornością i trwałością. Do tych materiałów syntetycznych należą głównie skóra poliuretanowa (PU) i skóra z polichlorku winylu (PCW).
Skóra PU to imitacja skóry wykonana z materiału poliuretanowego, charakteryzująca się miękkością, wodoodpornością, odpornością na zużycie i rozdarcie. Jej produkcja polega na nałożeniu materiału poliuretanowego na włókno lub włókninę, a następnie formowaniu skóry po kalandrowaniu, garbowaniu, barwieniu i innych procesach. W porównaniu ze skórą naturalną, skóra PU charakteryzuje się niskim kosztem i łatwością obróbki oraz możliwością imitacji różnorodnych kolorów i faktur. Jest szeroko stosowana w produkcji odzieży, obuwia, mebli i innych produktów.
Skóra PVC to rodzaj imitacji skóry wykonanej z polichlorku winylu (PVC), która charakteryzuje się wodoodpornością, odpornością na zużycie i łatwością czyszczenia. Jej produkcja polega na nałożeniu na podłoże materiału z polichlorku winylu, a następnie formowaniu skóry poprzez kalandrowanie, grawerowanie, barwienie i inne procesy. W porównaniu ze skórą PU, skóra PVC charakteryzuje się niższym kosztem i większą wytrzymałością oraz możliwością imitacji różnorodnych kolorów i wzorów. Jest szeroko stosowana w produkcji foteli samochodowych, walizek, torebek i innych produktów.
Chociaż skóra PU i PVC ma wiele zalet, nadal ma pewne wady. Na przykład, proces ich produkcji generuje dużą ilość szkodliwych gazów i ścieków, które zanieczyszczają środowisko. Ponadto ich żywotność jest krótsza niż w przypadku skóry naturalnej, a ponadto łatwo blakną i starzeją się. Dlatego należy zwracać uwagę na konserwację i konserwację podczas użytkowania produktów ze skóry syntetycznej.
Produkcja skóry silikonowej
Oprócz tradycyjnej skóry naturalnej i syntetycznej, w ostatnich latach pojawił się nowy rodzaj skóry – skóra silikonowa. Skóra silikonowa to sztuczna skóra wykonana z wysokocząsteczkowego silikonu i powłoki z włókien sztucznych, która charakteryzuje się lekkością, odpornością na zginanie, odpornością na starzenie, wodoodpornością, odpornością na zabrudzenia, łatwością czyszczenia oraz przyjaznością dla skóry i komfortem.
Skóra silikonowa ma szerokie zastosowanie i może być wykorzystywana do produkcji elementów wyposażenia wnętrz samochodowych, torebek, etui na telefony komórkowe i innych produktów. W porównaniu ze skórą poliuretanową i PVC, skóra silikonowa charakteryzuje się lepszą odpornością na hydrolizę, promieniowanie UV, działanie mgły solnej oraz wysoką i niską temperaturę, a także nie blaknie pod wpływem starzenia. Ponadto, w procesie produkcji skóry silikonowej nie powstają szkodliwe gazy ani ścieki, a zanieczyszczenie środowiska jest mniejsze.
Wniosek
Skóra, jako materiał starożytny i modny, przeszła długi proces rozwoju. Od pierwotnej obróbki futra zwierzęcego, po nowoczesną skórę naturalną, PU, skórę PVC i skórę silikonową, rodzaje i jakość skóry były stale udoskonalane, a zakres zastosowań stale poszerzany. Niezależnie od tego, czy jest to skóra naturalna, czy syntetyczna, ma ona swoje unikalne zalety i wady, a użytkownicy muszą dokonywać wyboru w zależności od swoich potrzeb i możliwości.
Chociaż nowoczesne technologie produkcji i materiały chemiczne zastąpiły wiele tradycyjnych metod produkcji skóry, prawdziwa skóra wciąż jest cennym materiałem, a jej wyjątkowa faktura i faktura sprawiają, że jest ona pierwszym wyborem w przypadku produktów z wyższej półki. Jednocześnie ludzie stopniowo zdali sobie sprawę ze znaczenia ochrony środowiska i zaczęli starać się zastępować tradycyjną skórę syntetyczną bardziej przyjaznymi dla środowiska i zrównoważonymi materiałami. Skóra silikonowa to jeden z nowych materiałów. Charakteryzuje się nie tylko doskonałymi właściwościami, ale także mniejszym zanieczyszczeniem środowiska. Można powiedzieć, że jest to bardzo obiecujący materiał.
Krótko mówiąc, wraz z ciągłym postępem nauki i technologii oraz dbałością ludzi o ochronę środowiska, skóra, starożytny i modny materiał, również stale ewoluuje i rozwija się. Niezależnie od tego, czy jest to skóra naturalna, skóra poliuretanowa, skóra PCV czy skóra silikonowa, jest ona owocem ludzkiej mądrości i ciężkiej pracy. Wierzę, że w przyszłości materiały skórzane będą się rozwijać i zmieniać, przynosząc ludziom coraz więcej piękna i wygody.
Czas publikacji: 15 lipca 2024 r.
