Skóra PVC (sztuczna skóra z polichlorku winylu) to materiał skóropodobny wytwarzany z żywicy polichlorku winylu (PCW) z dodatkiem dodatków funkcjonalnych, takich jak plastyfikatory i stabilizatory, poprzez powlekanie, kalandrowanie lub laminowanie. Poniżej przedstawiono kompleksową analizę definicji, toksyczności i procesu produkcji:
I. Definicja i struktura skóry PVC
1. Podstawowa kompozycja
Warstwa podstawowa: Zazwyczaj tkanina tkana lub dzianina zapewniająca wsparcie mechaniczne.
Warstwa pośrednia: Warstwa spienionego PVC zawierająca plastyfikatory i środki spieniające, nadająca elastyczność i miękkość.
Warstwa powierzchniowa: powłoka z żywicy PVC, którą można tłoczyć, aby uzyskać fakturę przypominającą skórę. Może ona również zawierać środki zwiększające odporność na ścieranie i zapobiegające gromadzeniu się zanieczyszczeń.
Niektóre produkty zawierają również warstwę kleju poliuretanowego (PU) lub przezroczystą, odporną na zużycie warstwę wierzchnią, która zapewnia lepszą wydajność.
2. Podstawowe cechy charakterystyczne
Właściwości fizyczne: odporność na hydrolizę, odporność na ścieranie (elastyczność od 30 000 do 100 000 razy) i ognioodporność (klasa B1).
Ograniczenia funkcjonalne: słaba oddychalność (gorsza niż w przypadku skóry PU), podatność na twardnienie w niskich temperaturach i potencjalne uwalnianie plastyfikatorów podczas długotrwałego użytkowania.
2. Kontrowersje dotyczące toksyczności i normy bezpieczeństwa skóry PVC
Potencjalne źródła toksyczności
1. Szkodliwe dodatki
Plastyfikatory (plastyfikatory): Tradycyjne ftalany (takie jak DOP) mogą wyciekać i zakłócać pracę układu hormonalnego, zwłaszcza w kontakcie z olejem lub w środowisku o wysokiej temperaturze.
Stabilizatory zawierające metale ciężkie: Stabilizatory zawierające ołów i kadm mogą przedostawać się do organizmu człowieka, a długotrwała ich akumulacja może uszkodzić nerki i układ nerwowy.
Monomer chlorku winylu (VCM): Pozostałości VCM w produkcji są silnym czynnikiem rakotwórczym.
2. Ryzyko środowiskowe i związane z odpadami
Podczas spalania uwalniają się dioksyny i inne silnie toksyczne substancje, natomiast metale ciężkie przedostają się do gleby i źródeł wody po składowaniu odpadów na składowiskach.
Recykling jest trudny, a większość z nich staje się trwałymi zanieczyszczeniami.
Normy bezpieczeństwa i środki ochronne
Obowiązująca w Chinach norma GB 21550-2008 ściśle ogranicza zawartość substancji niebezpiecznych:
Monomer chlorku winylu: ≤5 mg/kg
Rozpuszczalny ołów: ≤90 mg/kg | Rozpuszczalny kadm: ≤75 mg/kg
Inne substancje lotne: ≤20 g/m²
Skóra PVC spełniająca tę normę (np. w postaci bezołowiowej i bezkadmowej lub z użyciem epoksydowanego oleju sojowego zamiast DOP) charakteryzuje się niższym ryzykiem toksyczności. Jednak jej ekologiczność jest nadal gorsza od materiałów alternatywnych, takich jak skóra poliuretanowa i TPU.
Zalecenia dotyczące zakupu: Szukaj produktów posiadających certyfikaty ekologiczne (takie jak FloorScore i GREENGUARD) i unikaj stosowania w wysokich temperaturach (>60°C) oraz kontaktu z tłustą żywnością.
III. Proces produkcji skóry PVC
Proces podstawowy
1. Przygotowanie surowca
Zawiesina warstwy powierzchniowej: żywica PVC + plastyfikator (np. DOP) + stabilizator (formuła bezołowiowa) + barwnik.
Zawiesina warstwy spieniającej: Dodaj środek spieniający (taki jak azodikarbonamid) i modyfikowany wypełniacz (taki jak attapulgit, aby zwiększyć odporność na warunki atmosferyczne).
2. Proces formowania
Metoda powlekania (proces główny):
Pokryj papier zabezpieczający wierzchnią warstwę zawiesiny (schnącej w temperaturze 170-190°C) → Nałóż warstwę spieniającą zawiesiny → Połącz laminat z materiałem bazowym (wiązanie poliuretanowe) → Odklej papier zabezpieczający → Nałóż środek do obróbki powierzchni za pomocą wałka.
Metoda kalandrowania:
Mieszankę żywicy wytłacza się przez ślimak (125-175°C) → Nanosi się ją na arkusze na kalandrze (temperatura walca 165-180°C) → Prasuje się na gorąco z tkaniną bazową.
Spienianie i obróbka końcowa:
Piec spieniający wykorzystuje stopniową kontrolę temperatury (110–195°C) przy prędkości 15–25 m/min, co pozwala na stworzenie mikroporowatej struktury.
Tłoczenie (tłoczenie dwustronne) i obróbka powierzchni promieniami UV zwiększają komfort dotykowy i odporność na zużycie.
Innowacje procesowe przyjazne dla środowiska
Materiały alternatywne: Zamiast ftalanów stosuje się epoksydowany olej sojowy i plastyfikatory poliestrowe.
Transformacja oszczędzająca energię: technologia dwustronnego laminowania jednorazowo zmniejsza zużycie energii o 30%; środki czyszczące na bazie wody zastępują powłoki na bazie rozpuszczalników.
- Modyfikacja funkcjonalna: Dodanie jonów srebra (działanie antybakteryjne), modyfikowanej glinki (poprawia wytrzymałość i odporność na starzenie).
IV. Podsumowanie: Zastosowania i trendy
Obszary zastosowań: wnętrza samochodów (fotele), pokrycia mebli, obuwie (cholewki sportowe), torby, itp.
Trendy branżowe:
Ograniczone zasady ochrony środowiska (takie jak ograniczenia UE dotyczące PVC) sprawiają, że skóra TPU/mikrofibra stopniowo zastępuje rynek produktów średniej i wyższej klasy.
„Specyfikacje techniczne dotyczące oceny ekologicznych produktów” (T/GMPA 14-2023) wdrażane są w Chinach w celu promowania poprawy ochrony środowiska w przypadku takich produktów jak skórzane wykładziny podłogowe z PCV.
Kluczowy wniosek: Skóra PVC może być bezpiecznie używana, zgodnie z normami bezpieczeństwa, ale ryzyko zanieczyszczenia w procesie produkcji/odpadów nadal istnieje. Preferowane są produkty z certyfikatem ekologicznym, niezawierające metali ciężkich i ftalanów, a branża koncentruje się na przejściu na materiały poliuretanowe/biopochodne.
Czas publikacji: 29 lipca 2025 r.